Στους ουρανούς σ' ερωτεύομαι.
Νιώσε με!
Είμαι μέσα στο κορμί σου.
Τώρα!
Κινούμαι και πάλλομαι
Μες στους χυμούς της ύπαρξης σου
Και ρέω
Μέλι και κρασί
Σπονδή στην Αφροδίτη.
Είμαι πάνω σου
Κλωνάρι και ρίζα μαζί
Και το μόνο που θέλω
Είναι να σκύψω
Κι ένα φιλί ν' αποθέσω
Στα λευκά σου γόνατα
Και να Σε προσκυνήσω...
"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω
και μέσα απ' τη διαταγή
τη δύναμη μου
στις άκρες των χειλιών σου
καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια
απο έρωτα ζητάω να λιώσω
και ξανά
να με πλάσεις εσύ
απ' το ίδιο το υλικό
που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
"
σάρκα κι αίμα…σου!
LinkWithin
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..
Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.
Μ- 'ακούς που σου φωνάζω
Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..
Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν
Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..
Ν-υχτερινών σιωπών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου