"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω και μέσα απ' τη διαταγή τη δύναμη μου στις άκρες των χειλιών σου καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια απο έρωτα ζητάω να λιώσω και ξανά να με πλάσεις εσύ απ' το ίδιο το υλικό που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
" σάρκα κι αίμα…σου!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

27 Μαΐου 2008

παρούσα δηλώνω...

στους φόβους σου εγώ

και στους θυμούς σου

εδώ...

παρούσα δηλώνω...

στα δάκρυά σου εγώ

και στα παράπονά σου

εδώ...

παρούσα δηλώνω...

στις αστραπές που μπορεί

κι ίσως στους κεραυνούς

που δίκοπα κόβουν...

στις τρικυμίες που μαίνονται

και στους τυφώνες που ζυγώνουν

εγώ...εδώ...

παρούσα δηλώνω...

στης αμφιβολίας

το γλυκο δάγκωμα

και στης ανασφάλειας το φιλί

- προδότης ποτέ μα άμαθος λέω -

και πάλι εδώ...

στις χαρές και στις λύπες

και στα χρόνια που θα 'ρθουν

πέρα απ' τη ράχη ενός βουνού χιονισμένου...

στους καημούς και στις πίκρες

και στης έννοιας την πλάνη

που απ' τα κύματα θα σταλάξει

στην καρδιά σου ρηχά...

εδώ...

και πάλι δηλώνω...

στο ωραίο των λίγων

στων πολλών την ασχήμια

στης αρρώστιας την γκρίνια

στης χαράς τη γιατρειά

και σε κάθε τρελής παραζάλης

το χτύπο

εδώ...

και πάλι δηλώνω...

παρούσα...

και στα πλούτη του κόσμου

στης πενίας τα πλάτη

στης ανάγκης το άγονο χώμα

εδώ...

παρούσα δηλώνω...

πάλι και πάλι και πάλι...

εδώ...

στην αρχή και στο τέλος

στου ταξιδιού το κουβάρι...

πλεγμένη σφιχτά

μ' έναν μόνο προορισμό...

Εσένα...

που θυμώνεις με ήχους

κι από λόγια κρατιέσαι

στο φουστάνι της άνοιξης

αναζητώντας βροχή...

είμαι εδώ...

σου είπα...

ήρθα για να μείνω

κι ο χρόνος από τότε αργεί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αναγνώστες
















Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..


Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.


Μ- 'ακούς που σου φωνάζω


Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..


Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν


Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..


Ν-υχτερινών σιωπών!