
δεν φανταζόμουνα ποτέ πως θα μου έλειπε η φωνή σου, ο τρόπος που ζυμώνεις τα σύμφωνα με τα φωνήεντα...πως προφέρεις το α και το ρ, πως ακουμπάς το σίγμα..."έλα"... "πες"..."παιδί μου"...τόσο που θέλω να φιλήσω το στόμα αυτό που μαγειρεύει τις λέξεις...το στόμα σου.... κι ύστερα ν' ακολουθήσω το μονοπάτι του αίματος στο κορμί σου...το μονοπάτι που ζωντανεύει τις λέξεις αυτές και φτάνει ως τα βάθη της ύπαρξης σου...πω!πω! ήπια πολύ απόψε!!!!!!!!!!!........χάλια είμαι θαρρώ..........μ' αρέσει όμως!!!!!




Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου