μονόδρομος είναι..
είπες...
μονόδρομος...
με χρώματα,
με λέξεις,
με φωνές...
κι οι αισθήσεις
εκεί...
παρούσες όλες
κι αφυπνισμένες...
έλα...
στην τρικυμία μου
έλα...
στην ανεμοζάλη μου
έλα...
στους γκρεμούς μου
έλα...
με χρώματα πολλά
θα σε ντύσω...
με χτύπους γοργούς
της καρδιάς
με φλέβες
που θα πάλλονται
τρελλά...
νιώσε με...
όλη μέρα...
και το βράδυ που θα'ρθει...
έλα...
μονόδρομος
μα γεμάτος χρώματα
και πάθη...
NO WAY AOUT
αδιέξοδος...
...............................................
για Σένα...ξέρεις...
"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω
και μέσα απ' τη διαταγή
τη δύναμη μου
στις άκρες των χειλιών σου
καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια
απο έρωτα ζητάω να λιώσω
και ξανά
να με πλάσεις εσύ
απ' το ίδιο το υλικό
που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
"
σάρκα κι αίμα…σου!
LinkWithin
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..
Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.
Μ- 'ακούς που σου φωνάζω
Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..
Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν
Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..
Ν-υχτερινών σιωπών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου