"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω και μέσα απ' τη διαταγή τη δύναμη μου στις άκρες των χειλιών σου καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια απο έρωτα ζητάω να λιώσω και ξανά να με πλάσεις εσύ απ' το ίδιο το υλικό που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
" σάρκα κι αίμα…σου!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

10 Μαρτίου 2008

τα μάτια σου δεν τελειώνουν ποτέ....

...πάλι νύχτωσε...

πάλι το σκοτάδι

θα σκεπάσει σωτήρια

τους πόθους μας...

πόσο πιο εύκολο

είναι τη νύχτα...

να κάνω πως δεν σε σκέφτομαι....

να σκέφτομαι πως δεν υπάρχεις...

πως δεν υπήρξες ποτέ...

το πρωί...

το πρωί είναι αλλιώς...

σε ψάχνω στους δρόμους,

στις γωνιές της ψυχής μου

τις απόμερες,

στις καλημέρες των περαστικών...

αν σκεφτώ...

ύβρη να ονειρεύεσαι...

αλλαζονεία να τολμάς...

υπεροψία ο έρωτας...

στων ματιών σου το χρώμα

που τρέχει λεύτερος...

πώς έγινε?

αφού ποτέ του

δεν άκουσε το μπαμ!

της εκκίνησης...

πώς?

σε αγώνα δρόμου τρέχει

με στόχο τέρμα...

όμως νήμα πού?

μόνος του τρέχει...

και γύρω του

συναθλητής ο άνεμος

κι ο χρόνος...

κι εκείνα τα μάτια σου...

στο μυαλό μου

δεν τελειώνουνε

ποτέ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αναγνώστες
















Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..


Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.


Μ- 'ακούς που σου φωνάζω


Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..


Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν


Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..


Ν-υχτερινών σιωπών!