η βροχή που θα 'ρθει...

...της βροχής που θα'ρθει

γλυκά της μίλησα...

σιγαλά σιγαλά

στο αυτάκι...

λόγια παλιά και μυστικά

από βιβλία αλλοτινά

βγαλμένα...

μέσα στις χούφτες μου

απαλά την κανάκεψα...

σαν νιόβγαλτο σπουργίτι

αφτέρουγο ακόμα...

να μην πάθει,

να μην πέσει,

να μην πονέσει...

τρυφερή να 'ναι

σαν μικρού κοριτσιού

μιλιά...

να 'χει γαλαζιο χρώμα...

τ' ουρανού το πιο

μελένιο στάλαγμα...

και να μυρίζει γιασεμί...

για Σε ειμί...

κατα πώς λέγανε

οι γιαγιάδες...

κι ύστερα...

του κορμιού σου

το περίγραμμα

ζωγράφισα

και την ορμήνεψα

να 'ρθει να σ' ανταμώσει...

μυστικά και κρυφά

στο μυαλό σου να μπει

και στων χειλιών σου

το παγκάκι

να ξαπλώσει...

θα 'ρθει...

να ξέρεις...

απροσκάλεστη,

απρόσμενη.

απροσδόκητη...

μα εντελώς για Σένα...

-------------

θα περιμένεις?