..."κρακ" έκανε το μύγδαλο και τσάκισε μέσα στη χούφτα σου!
"Πικρή δροσιά" είπες.
Στεκόσουν αντίκρυ μου.
Τα χέρια στις τσέπες
Το βλέμμα στη φωτιά
"Την καρδιά σου θέλω"
Φωνή, παγωμένη νύχτα του Γενάρη
Χωρίς άστρα
Μάτωσα
Μέσα απ' το στόμα μου
ένα χελιδόνι φτερούγισε.
Χειμώνας!
Παράταιρο!
"Παρ' την" είπα
"κρακ"...πικρή δροσιά.
Κι όλα αυτά
είχαν γίνει πριν από λίγο.
Ήταν κιόλας χτες!
"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω
και μέσα απ' τη διαταγή
τη δύναμη μου
στις άκρες των χειλιών σου
καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια
απο έρωτα ζητάω να λιώσω
και ξανά
να με πλάσεις εσύ
απ' το ίδιο το υλικό
που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
"
σάρκα κι αίμα…σου!
LinkWithin
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..
Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.
Μ- 'ακούς που σου φωνάζω
Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..
Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν
Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..
Ν-υχτερινών σιωπών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου