"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω και μέσα απ' τη διαταγή τη δύναμη μου στις άκρες των χειλιών σου καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια απο έρωτα ζητάω να λιώσω και ξανά να με πλάσεις εσύ απ' το ίδιο το υλικό που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
" σάρκα κι αίμα…σου!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

11 Δεκεμβρίου 2008

ανεξίτηλα...

ανακατεύω τη φωτιά με γυμνά χέρια

σπίθες μικρές πυρπολούν τις φλέβες μου

κόκκινες φλόγες

στο κορμί μου ξεπεζεύουν

από μια χαραμάδα τ' ουρανού

ξεχύνεται η μυρωδιά σου

δυόσμος κι άγρια λεβάντα

βασιλικός και φασκόμηλο

μύρο και πάχνη πρωινή

αιωρείται τριγύρω μου

το ασημί του φεγγαριού

ατσάλινη κάμα

που καθώς τη φωτιά καθρεφτίζει

σε πρόθυμη σάρκα καρφώνεται γλυκά

κι ανεξίτηλα τ' όνομά σου

χαράζει...

http://looking-far-away.pblogs.gr/

8 σχόλια:

jacki είπε...

Είναι υπέροχο. Τόσο όμορφες εικόνες και τόσο ευωδιαστό κείμενο. Να είσαι καλά που το δημοσίευσες.
Καλό βράδυ.

Τρελός του Χωριού είπε...

ΑΑΑΑ ωραία .
Μπάρμπεκιου

προφήτης είπε...

λίγο πριν το χάραμα...

κάτι έχασα και πάλι το ψάχνω...

καλησπέρα

Bουλα. είπε...

ευχαριστω jacki....

Bουλα. είπε...

Τρελέ..είσαι για δέσιμο...
καλησπέρα..

Bουλα. είπε...

μήπως το βρήκες είδη;

προφήτης είπε...

και αν το βρήκα δε το βλέπω,
και αν το βλέπω δε το θέλω...
εύχομαι μόνο να έρθει ξανά...

καλησπέρα

Τρελός του Χωριού είπε...

Ευχομαι καθε στιγμή αυτών των γιορτών να ανθίζουν γύρω σου χαμόγελα από ανθρώπους που αγαπάς

Αναγνώστες
















Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..


Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.


Μ- 'ακούς που σου φωνάζω


Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..


Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν


Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..


Ν-υχτερινών σιωπών!