"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω
και μέσα απ' τη διαταγή
τη δύναμη μου
στις άκρες των χειλιών σου
καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια
απο έρωτα ζητάω να λιώσω
και ξανά
να με πλάσεις εσύ
απ' το ίδιο το υλικό
που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
"
σάρκα κι αίμα…σου!
29 Αυγούστου 2009
ανεμοι
...άξαφνα πιάνει ένας αγέρας,
αλλόκοτος
θαρρείς και θέλει ν' αναποδογυρίσει τον κόσμο μου όλο
κι εκείνα που έχω βάλει προσεχτικά
σε κουτάκια παπουτσιών
με σημείωση απ' έξω ευανάγνωστη
"προσοχή εύθραυστον"
βλέπω κύματα καλοκαιρινά
και φύλλα φθινοπωρινά να στριφογυρίζουν...
σκόνη ερημική και άστρα εκπεσόντα
η κερασιά που ξέχασε ν' ανθίσει
και το τριαντάφυλλο του μικρού πρίγκηπα
που ήταν τελικά αναλώσιμο...
διευρύνονται τα όρια του εντός μου
τόσο...
που το μου μπερδεύεται άηχα με το σου
έτσι που σύμφωνα και φωνήεντα συν - χωνεύονται
σε μια νέα γλώσσα...
ψηλαφητική θα πω...
πώς αλλιώς να μάθεις να μιλάς
αν πρώτα δεν αγγίζεις?
φυσάει πολύ...και κόντρα... σίγουρα...
φυσάει...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Μη μάθεις να μιλάς
Σαν μπορείς να αγγίζεις
Και τότε..του κόσμου όλες τις γλώσσες θα γνωρίζεις...
Κι ας συνεχίζει να φυσάει...
Φυσάει πολύ..
Σίγουρα για να φέρει τα πάνω κάτω.
Τα εύθραυστα θέλουν προσοχή.
Να σε προσέχεις.
ένας άνεμος εισαι και σύ..........
στο πέρασμά σου τίποτε δεν μένει πια ίδιο, μας αλλάζεις .......
Τζένη
υ γ ρ ο ς
α γ ε ρ α ς
Δημοσίευση σχολίου