φθινοπωριάτικη άνοιξη...

...μια άωρη ζέστη φύσηξε

απ' του λαιμού σου τις σκιές

σιωπές και χοχλακίσματα της σκέψης

μάτια βρόχινα

που ζητούν, που απορούν, που αγναντεύουν...

γραμμές σωμάτων που τέμνουν το αντιφέγγισμα της φωτιάς

σε άδειο τοίχο

κάδραρισμένη σε φόντο κόκκινο

η αγωνία της απόδρασης...

ένα φεγγάρι μισό ανατέλλει στην άκρη του στήθους σου

μυστική συμφωνία κάναν τα αστέρια απόψε

να κοιμηθούν στο κορμί σου γύρεψαν

και πώς να πω όχι?

δύσκολα αντιστέκομαι στου πόθου την κατηφοριά...

στο φύλο που παρέσυρε η πρώτη βροχή

μια άνοιξη μικρή φύτρωσε

εκεί...καταμεσής στο νερό

φθινοπωριάτικη άνοιξη...

κοίταξε τον ουρανό απόψε...

θα δεις...

τα άστρα διαδηλώνουν στο κορμί σου

κι ο ουρανός τι άλλο να κάνει

παρά να αντιφεγγίζει τα μάτια σου?

---------