"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω και μέσα απ' τη διαταγή τη δύναμη μου στις άκρες των χειλιών σου καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια απο έρωτα ζητάω να λιώσω και ξανά να με πλάσεις εσύ απ' το ίδιο το υλικό που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
" σάρκα κι αίμα…σου!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

10 Φεβρουαρίου 2008

πάμε παγκάκι?

...έλα...άσε τη δουλειά...άσε κι όλες τις εκκρεμότητες...μετά μάτια μου...

δε χάλασε κι ο κόσμος...πάμε μια βόλτα?...εδώ κοντά θα σε πάω...να...

με τα πόδια...θα σε πάρω από το χέρι...πόσος καιρός πέρασε από την

τελευταία φορά?...θυμάσαι?...και θα πάμε μια βόλτα...να! εδώ! σε τούτο

το παγκάκι θα καθίσουμε και θα αγναντέψουμε τη θάλασσα...

θα μας κάνουν παρέα οι ανάσες μας και τα κυματάκια που θα σκάνε

μπρος στα πόδια μας...υπενθύμιση αδρή πως η ζωή συνεχίζεται και

συνεχίζεται και συνεχίζεται σε κύκλους που εμείς με βιασύνη πάμε

να τετραγωνισουμε...δεν θα σου πω για το χτες που μας βάρυνε ούτε

για το αύριο που δεν μας αφήνει να πάρουμε ανάσα...θα αφήσω

μονάχα το τώρα να μιλά την πιο αρχαία γλώσσα και το μπλε του

ουρανού και της θάλασσας να γιατρεύουν αποτελεσματικά τις πληγές

από τα θραύσματα της καθημερινότητάς μας...κι ύστερα...όταν γείρει

ο ήλιος κι όλα μέσα σου και μέσα μου γλυκάνουν απ' το δειλινό...τότε...

θα σκύψω να σου δώσω ένα φιλί...στο μάγουλο....απαλά...

να ξανανιώσει ο έρωτας που ζει ανάμεσά μας!!!...θα 'ρθεις???

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αναγνώστες
















Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..


Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.


Μ- 'ακούς που σου φωνάζω


Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..


Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν


Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..


Ν-υχτερινών σιωπών!