...σαββατόβραδο στο Γκάζι κι ο Armis να ελίσσεται σαν αίλουρος ο πούστης...να χώνεται και να παρκάρει σε μέρη που άλλο αυτοκίνητο δεν φαντάζεται και δεν φαντασιώνει...στο μπαρ...φατσούλες...μικρές, μεγάλες, παραγγέλνεις ποτό...ανάβεις τσιγάρο..κοιτάς τριγύρω...
δεν φανταζόμουνα ποτέ πως θα μου έλειπε η φωνή σου, ο τρόπος που ζυμώνεις τα σύμφωνα με τα φωνήεντα...πως προφέρεις το α και το ρ, πως ακουμπάς το σίγμα..."έλα"... "πες"..."παιδί μου"...τόσο που θέλω να φιλήσω το στόμα αυτό που μαγειρεύει τις λέξεις...το στόμα σου.... κι ύστερα ν' ακολουθήσω το μονοπάτι του αίματος στο κορμί σου...το μονοπάτι που ζωντανεύει τις λέξεις αυτές και φτάνει ως τα βάθη της ύπαρξης σου...πω!πω! ήπια πολύ απόψε!!!!!!!!!!!........χάλια είμαι θαρρώ..........μ' αρέσει όμως!!!!!
"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω
και μέσα απ' τη διαταγή
τη δύναμη μου
στις άκρες των χειλιών σου
καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια
απο έρωτα ζητάω να λιώσω
και ξανά
να με πλάσεις εσύ
απ' το ίδιο το υλικό
που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
"
σάρκα κι αίμα…σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου