...εθελοντής ναυαγός γίνομαι στα μάτια σου...
κόβω τους δρόμους της διαφυγής στα δύο,
....μιλάω και δεν ακούς
φωνάζω και δεν γυρίζεις
ανοίγω το παράθυρο τ' ουρανού
ξέρω,
είναι η ώρα που χτενίζεις τα μαλλιά σου
ξεκρεμάω απ' το λαιμό μου
ένα κόκκινο φιλί
και τ' αφήνω λεύτερο,
να αιωρηθεί στο στερέωμα
αν θα σε βρει...
ένα αστέρι θ' ανάψει
στον γαλαξία
και θα ρίξει στη γη
καθάρια αστερόσκονη...
θα την προσμένω...
"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω
και μέσα απ' τη διαταγή
τη δύναμη μου
στις άκρες των χειλιών σου
καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια
απο έρωτα ζητάω να λιώσω
και ξανά
να με πλάσεις εσύ
απ' το ίδιο το υλικό
που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
"
σάρκα κι αίμα…σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου