Στις νότες της Φωνής σου
ταξιδεύω.
Φουσκώνει η ανάσα σου
το πανί της Φαντασιας
και το καράβι μου γλιστρά
στους κάβους του κορμιού σου.
Κοινωνώ την ψυχή σου μεσοπέλαγα
κι οι θύελλες του πόθου
την γαλήνη ζητούν
στων χειλιών σου το αχνό περίγραμμα,
που μαλακά ξαποσταίνει πάνω του
το χτεσινό φεγγάρι.
"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω
και μέσα απ' τη διαταγή
τη δύναμη μου
στις άκρες των χειλιών σου
καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια
απο έρωτα ζητάω να λιώσω
και ξανά
να με πλάσεις εσύ
απ' το ίδιο το υλικό
που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
"
σάρκα κι αίμα…σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου