γιασεμιά...και μετά...stop!!!

γέμισε ο τόπος γιασεμιά...

κοίτα!

τι μυρωδάτα άστρα...

με μάγεψες...

ψελλίζω ήχους ντροπαλά

και φτιάχνω απ' την αρχή

καινούρια κάστρα...
με μάγεψες...

μου πήρες τα μυαλά...

μυστήρια και αλλόκοτη

τούτη η ζάλη...

λιγώνομαι

βάσανο η αποθυμιά

σβηνει για λίγο

μα ξαναγυρνάει πάλι...

δεν βρίσκω λόγους

να σου πω

χέρι να σου απλώσω

ξέμαθα μες στον ουρανό

ζήτα μου

να σου δώσω...

κι αν δε μου πεις

πως φύλαξες

το μυστικό

αναμένο...

άνεμος γίνομαι ευθύς

ολότελα

σωπαίνω...

μίλα μου εσύ...

όποτε θες...

εδώ...εδώ

σε περιμένω...