"να με αγαπάς…ακούς?'
σε διατάσσω και μέσα απ' τη διαταγή τη δύναμη μου στις άκρες των χειλιών σου καταθέτω…
τι ωφελεί η δύναμη πια
αφού μέσα στα δυο σου χέρια απο έρωτα ζητάω να λιώσω και ξανά να με πλάσεις εσύ απ' το ίδιο το υλικό που γεννιούνται
τα θαύματα…
κι έτσι δικιά σου να 'μαι…
" σάρκα κι αίμα…σου!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

17 Ιανουαρίου 2009

ξανά...

1140167.jpg


έξω ανάψαν τα φώτα του ουρανού

σε σκέφτομαι...

με τα χέρια της θύμησης

ζωγραφίζω το πορτραίτο σου...

μάτια καθρέφτες

χείλια πυρωμένα συρματοπλέγματα

κι ένα κορμί

λεωφόρος ταχείας διαδρομής,

πατάω γκάζι...

κι άλλο...κι άλλο...

σήμερα θέλω να σπάσω το όριο της ταχύτητάς μου

και να συντριβώ με μι' ανάσα

στης κυριαρχίας σου

τον πέτρινο τοίχο...

νικάς...

...........................

φύσηξε εντός μου

νοτιά τρελή,

θεριά τα κύματα

φουρτούνιασε η ψυχή μου,

φυλλαράκια ξερά οι αντιστάσεις μου

χορεύουν ξέφρενα

τον χορό του ανέμου

έτσι αυτο - καταργούνται...

κι οι σκέψεις μου

όλες κουβάρι...

-------

"κόκκινη κλωστή δεμένη"

-------

ακριβό μου παραμύθι

ξεκίνα πάλι απ' την αρχή

ξεκίνα πάλι μ' ένα χάδι

μέρωσέ με μ' ένα φιλί

κι εκεί στα σκοτεινά,

έλα και πάρε με απ' το χέρι

να μη φοβάμαι πείσε με

και δείξε μου της αγκαλιάς σου το σταθμό

απάγκιο να βρω

παρηγοριά κι ανάπαυση

κι εκεί να μείνω

από ανέμους και θεριά

προστατευμένη...

------

φύσηξε εντός μου

νοτιά τρελή

μια σκόνη κόκκινη

- της ερήμου μου είπαν -

απλώθηκε απ' άκρη σ' άκρη

τύμπανα που χτυπάνε ρυθμικά

και λόγια που συστέλλονται

απόψε

βασιλεύουν οι αισθήσεις

σε νιώθω...

-------



4 σχόλια:

jacki είπε...

Αυτό έκανες.. Με σύντριψες με μιά ανάσα..
Τι μου κάνεις κάθε φορά που σε διαβάζω.. Τι μου κάνεις..

Μαρία Μ. Στρίγκου είπε...

ουπς! σόρρυ...

Ανώνυμος είπε...

Συγκλονιστική!
Χαίρομαι που μας επισκέφτηκες κι έτσι σε ανακάλυψα.

Μαρία Μ. Στρίγκου είπε...

κι εγώ χαίρομαι που συναντηθήκαμε...

Αναγνώστες
















Α-βάσταχτο έγινε το σ αγαπώ..


Ρ-άγισε και ο καθρέφτης.


Μ- 'ακούς που σου φωνάζω


Α-γάπες δεν ανθήζουν πια εδώ..


Τ-α μεθυσμένα σ' αγαπώ απόμειναν


Α-λησμόνητες ώρες να θυμίζουν..


Ν-υχτερινών σιωπών!