έξω ανάψαν τα φώτα του ουρανού
σε σκέφτομαι...
με τα χέρια της θύμησης
ζωγραφίζω το πορτραίτο σου...
μάτια καθρέφτες
χείλια πυρωμένα συρματοπλέγματα
κι ένα κορμί
λεωφόρος ταχείας διαδρομής,
πατάω γκάζι...
κι άλλο...κι άλλο...
σήμερα θέλω να σπάσω το όριο της ταχύτητάς μου
και να συντριβώ με μι' ανάσα
στης κυριαρχίας σου
τον πέτρινο τοίχο...
νικάς...
...........................
φύσηξε εντός μου
νοτιά τρελή,
θεριά τα κύματα
φουρτούνιασε η ψυχή μου,
φυλλαράκια ξερά οι αντιστάσεις μου
χορεύουν ξέφρενα
τον χορό του ανέμου
έτσι αυτο - καταργούνται...
κι οι σκέψεις μου
όλες κουβάρι...
-------
"κόκκινη κλωστή δεμένη"
-------
ακριβό μου παραμύθι
ξεκίνα πάλι απ' την αρχή
ξεκίνα πάλι μ' ένα χάδι
μέρωσέ με μ' ένα φιλί
κι εκεί στα σκοτεινά,
έλα και πάρε με απ' το χέρι
να μη φοβάμαι πείσε με
και δείξε μου της αγκαλιάς σου το σταθμό
απάγκιο να βρω
παρηγοριά κι ανάπαυση
κι εκεί να μείνω
από ανέμους και θεριά
προστατευμένη...
------
φύσηξε εντός μου
νοτιά τρελή
μια σκόνη κόκκινη
- της ερήμου μου είπαν -
απλώθηκε απ' άκρη σ' άκρη
τύμπανα που χτυπάνε ρυθμικά
και λόγια που συστέλλονται
απόψε
βασιλεύουν οι αισθήσεις
σε νιώθω...
-------
4 σχόλια:
Αυτό έκανες.. Με σύντριψες με μιά ανάσα..
Τι μου κάνεις κάθε φορά που σε διαβάζω.. Τι μου κάνεις..
ουπς! σόρρυ...
Συγκλονιστική!
Χαίρομαι που μας επισκέφτηκες κι έτσι σε ανακάλυψα.
κι εγώ χαίρομαι που συναντηθήκαμε...
Δημοσίευση σχολίου