Aπόψε θέρισε τα σύννεφα η σκέψη σου.
Στάχυα χρυσά και άστρα ασημένια η σοδειά της.
Κυρά των Φεγγαριών! Αλλοτινή Θεά!
Πανάρχαια Αγάπη!
Στο καλάθι του νου μου σύναξα
των ματιών σου τα βέλη.
Κι ύστερα έστρεψα το βλέμμα στο Νοτιά!
Αν ήσουν άνεμος θα σε φωνάζαν Όστρια.
Αν ήσουν βροχή θα σε λέγανε Καταιγίδα.
Αν ήσουν καράβι θα σε βάφτιζαν Ρίσκο.
Κι αν ήσουνα δίπλα μου θα σ' έλεγα Γυναίκα Mου.
Μα κι απόψε...λείπεις...
Μ.Β
4 σχόλια:
Κι αν λείπω...
Είμαι πάντα εδώ
Και με λένε...
Αγάπη...
καλώς ήρθες αγάπη κι ας ήσουν πάντα εδω!
Τι ομορφα περασαμε χθες...
καταπληκτικα οπως
καθε φορα αλλοστε
αμετρητα κοχυλενιες
αγκαλιτσες
Κιμά πόλη δυνατό χτύπα την στιγμή
Σαν μια σπίθα που κει εδώ σαν τον άνεμο
Που ερχετε και περνά από κάθε χαραμάδα
Που κανένας δεν μπορεί να δη την μέσα μεριά
Ένα κιμά δυνατό με λούζει και σε αναζητώ
Σαν την μάτια που χάνετε στο κενό
Για τη είσαι ένα άπιαστο όνειρο
Στην ζωή που κιλά και χάνομαι και εγώ
Σαν την σκέψη που πλανιέται στο κενό
Υποκλίνεστε ένας αγράμματος ……….?
Δημοσίευση σχολίου